اختلال دوقطبی، اختلالی بدون‌ درمان قطعی

ایسنا/چهارمحال و بختیاری یک روانشناس خانواده با تاکید بر اینکه اختلال دوقطبی ویژگی شخصیتی عمیق است و درمان قطعی برای آن متصور نیست، گفت: در روانشناسی برای بسیاری از ویژگی‌های اختلال شخصیتی درمان قطعی وجود ندارد، بلکه درمان‌ها به صورت نگهدارنده و کنترل‌کننده هستند.

امین مختاری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه بیماری دوقطبی یک اختلال شخصیتی است که جنبه‌های وراثتی عمیق دارد، اظهار کرد: بروز آن به یک سری محرک‌هایی بستگی دارد که عمدتا ممکن است در دوره کودکی و نوجوانی ایجاد شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روانشناس خانواده افزود: البته پتانسیل این اختلال در فرد وجود دارد که در دوره نوجوانی با فراهم شدن شرایط پیرامون می‌تواند بروز کند، از طرفی افکار و روحیات انسان ریتم صاف در زندگی ندارد بلکه دارای نوساناتی با دامنه مشخص است، یعنی گاهی انسان‌ها در زندگی احساس می‌کنند پرانرژی‌تر و گاهی دارای انرژی کمتری هستند که ممکن است این ریتم را به صورت روزانه، هفتگی یا ماهانه تجربه کند که این امری طبیعی است.

وی ادامه داد: افرادی که دچار اختلال شخصیت دو قطبی هستند دامنه این نوسانات در آن‌هابیش‌تر است، یعنی قله‌های خلقیات آن‌ها مرتفع‌تر و چاله‌های عمیق‌تری را تجربه می‌کنند، یعنی اگر قله‌ها را میزان شادمانی در نظر بگیریم یک شادمانی فزاینده‌تر و چاله‌ها را خلق شبه افسردگی درنظر بگیریم چاله‌های عمیق‌تری هستند، پس می‌توان نتیجه گرفت افرادی که دارای اختلال شخصیت دو قطبی یا bipolar هستند افرادی بوده که در فاز شادمانی یک فرم بسیار شدیدتر و در فاز غم و اندوه یک فرم شدیدتر را تجربه می‌کنند.

مختاری گفت: این دامنه نوسانی موجب بروز مشکلاتی برای خود و عمدتا برای اطرافیان می‌شود، در واقع دامنه‌ نوسان خلقیات یک دامنه نرمالی نیست و ازحد نرمال خارج است، زیرا در فازی که چاله افسردگی بوده بسیار پرخاشگر می‌شوند و ممکن است افکار بدبینانه نسبت به اطرافیان در ذهن‌ آن‌ها بروز کند و ارتباط با اطرافیان به شدت تحت تاثیر قرارگیرد، یعنی خشم، پرخاشگری، بدبینی و افسردگی عمیق در این دسته از افراد بسیار شایع است.

این روانشناس خانواده با بیان اینکه‌ شخصیت اختلال دوقطبی را می‌توان همانند تجربه انسان در هنگام مصرف مواد مخدر تشریح کرد، توضیح داد: مواد مخدر دارای فاز شیدایی یا مانیا بوده که قله این موج را افزایش داده و فاز افسردگی یا غم و اندوه یا depression را افزایش می‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه اختلال دوقطبی ویژگی شخصیتی عمیق است و درمان قطعی برای آن متصور نیست، تصریح کرد: در روانشناسی برای بسیاری از ویژگی‌های اختلال شخصیتی درمان قطعی وجود ندارد، بلکه درمان‌ها به صورت نگهدارنده و کنترل‌کننده هستند و تشخیص این مساله معمولا از سنین نوجوانی به بعد است، یعنی با وجود اینکه پتانسیل این اختلال همچون دیگر اختلالات شخصیتی در فرد عمدتا به صورت وراثتی است، اما برای بروز آن نیازمند محرک‌های محیطی است که این محرک‌ها در دوره نوجوانی بروز و ظهور می‌یابد.

مختاری بیان کرد: محرک‌های محیطی شامل فشارهای اجتماعی، رفتارهای نامناسب خانوادگی، تحقیر، محرومیت و ... می‌تواند موجب فراهم شدن شرایط مناسب برای بروز این اختلالات شود.

این روانشناس خانواده‌ یادآور شد: افرادی که دارای خلق پرنوسان بوده اطرافیان طرز رفتار با آن‌ها را نمی‌دانند، یعنی روش و راهبرد کاملا دقیق و درستی را نمی‌توانند برای رفتار با این افراد پیدا کنند که این امر می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات شود.

وی اضافه کرد: اختلال دوقطبی یک طیف است، یعنی از بازه کم شروع و تا بازه متوسط و زیاد ادامه دارد که شایع‌ترین نوع اختلال دوقطبی، دوقطبی افسردگی است.

مختاری در ادامه گفت: در روانشناسی سه ابزار برای تشخیص دوقطبی وجود دارد که شامل مشاهده، مصاحبه و آزمون است، معروف‌ترین آزمون برای اختلالات شخصیت آزمون MMPI است که به عنوان بهترین آزمون شخصیتی در دنیا می‌تواند بسیاری از ویژگی‌های شخصیتی را از جمله مساله دوقطبی مشخص کند.

وی در خصوص درمان‌ اختلال بیماران دوقطبی، تصریح کرد: برای بیماران اختلال دوقطبی روان درمانی و دارو درمانی توصیه می‌شود، در فاز اول برای همه مداخله با ویژگی‌های خلقی، شخصیتی و اختلالات روانی فاز روان درمانی است، یعنی پیش از اینکه مداخلات دارویی اتفاق بیفتد بهتر است درمان از طریق روان درمانی برای فرد انجام شود، البته دارو درمانی هم می‌تواند به عنوان درمان مکمل مخصوصا برای افرادی که اختلال دوقطبی ماژور دارند، استفاده شود.

این روانشناس خانواده‌ افزود: افرادی که دارای اختلال دوقطبی هستند باید ابتدا خود را بشناسند یا جامعه نسبت به آن‌ها شناخت پیدا کند و بعد در فاز درمان قرار بگیرند، زیرا از این طریق می‌توانند بیماری و اختلال خود را مدیریت کنند، یعنی از این طریق صدمات برای خود و افراد پیرامون بسیار کم خواهد شد.

وی گفت: اگر اطرافیان سعی کنند با مدیریت شرایط، اوضاع را به گونه‌ای پیش ببرند که محرک‌های محیطی و حمله‌های مربوط به فاز افسردگی و پرخاشگری در افراد کاهش یابد، می‌تواند در روند درمان و زندگی کردن به صورت مسالمت‌آمیز به آن‌ها کمک کند.

مختاری توضیح داد: به عقیده من، باید بررسی اختلالات شخصیت از جمله اختلال شخصیت دوقطبی که در کشور ما شایع بوده، جزو بررسی‌های مشاوه پیش از ازدواج قرار گیرد، به دلیل اینکه عامل بسیار مهمی است و حتما روانشناسان در مشاوره‌های پیش از ازدواج به بررسی این مساله بپردازند، زیرا اگر یک اختلال دوقطبی وجود داشته باشد و فرد و طرف مقابل پیش از ازدواج از این موضوع آگاهی نداشته باشند، می‌تواند موجب مشکلات فراوان در زندگی مشترک شود و حتی مانع سعادتمندی و خوشبختی آن‌ها شود.

این روانشناس خانواده خاطرنشان کرد: اگر همه ما تلاش کنیم جامعه آرام‌تر و فشارهای روانی کمتری در جامعه ایجاد شود، موجب می‌شود اختلالات این چنینی در افراد کمتر مشاهده شود، یعنی با وجود اینکه افراد ممکن است پتانسیل وراثتی این اختلال را داشته باشند اما جامعه می‌تواند کمک کند تا شرایط‌ بروز این نوع اختلالات کاهش یابد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی منطقه چهارمحال و بختیاری اختلال دوقطبی روان درمانی اختلال شخصیت روانشناس خانواده اختلال دوقطبی اختلال شخصیت درمان قطعی محرک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۷۵۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمادگی جسمانی با سلامت روان بهتر در جوانان مرتبط است

بر اساس مطالعه‌ای که در نشریه طب کودکان جاما منتشر شده است، آمادگی جسمانی در میان کودکان و نوجوانان ممکن است از بروز علائم افسردگی، اضطراب و اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) محافظت کند.

به گزارش زومیت، مطالعه‌ی جدید همچنین نشان داده است که عملکرد بهتر در فعالیت‌های قلبی عروقی، قدرت و استقامت عضلانی با محافظت بیشتر در برابر بیماری‌های روانی اشاره‌شده مرتبط هستند. محققان این ارتباط را «وابسته بهو اشاره کردند که کودک یا نوجوانی که تناسب اندام بیشتری دارد ممکن است احتمال کمتری برای ابتلا به یک اختلال سلامت روانی داشته باشد.

این یافته‌ها در بحبوحه‌ی افزایش تشخیص‌ مشکلات سلامت روان در میان کودکان و نوجوانان، در ایالات متحده و دیگر کشورها به دست آمد. افزایش این مشکلات باعث شده است تا تلاش‌هایی به‌منظور یافتن راهکار برای درک و مهار آن‌ها انجام شود.

مطالعه‌ی جدید که توسط محققان در تایوان انجام شد، داده‌های دو مجموعه‌ی داده‌ی بزرگ را با هم مقایسه کرد: آزمون‌های ملی تناسب اندام دانش‌آموزان تایوان که عملکرد تناسب اندام دانش‌آموزان را در مدارس اندازه می‌گیرد و پایگاه‌داده‌ی تحقیقات بیمه‌ی ملی که دعاوی پزشکی، نسخه‌ها‌ی تشخیصی و دیگر مدارک پزشکی را ثبت می‌کند. محققان به نام دانش‌آموزان دسترسی نداشتند، اما توانستند از داده‌های بی‌نام‌ونشان برای مقایسه‌ی نتایج آمادگی جسمانی و سلامت روان دانش‌آموزان استفاده کنند.

خطر ابتلا به اختلال سلامت روان با سه معیار برای آمادگی جسمانی سنجیده شد: سلامت قلب که با زمان تمام‌کردن یک دوی ۸۰۰ متر توسط دانش‌آموز، استقامت عضلانی که با تعداد درازونشست‌های انجام‌شده و قدرت عضلانی که با پرش طول ایستاده اندازه‌گیری شد.

بهبود عملکرد در هر فعالیت با خطر کمتر اختلال سلامت روان مرتبط بود. به عنوان مثال، کاهش ۳۰ ثانیه‌ای در زمان دوی ۸۰۰ متر در دختران با خطر کمتر اضطراب، افسردگی و A.D.H.D همراه بود و در پسران، با اضطراب کمتر و خطر ابتلا‌ی کمتر به A.D.H.D همراه بود.

افزایش پنج درازنشست در دقیقه با کاهش اضطراب و خطر ابتلا به اختلال A.D.H.D در پسران و با کاهش خطر افسردگی و اضطراب در دختران همراه بود.

محققان در مقاله نوشتند: «این یافته‌ها پتانسیل سلامتی قلبی-تنفسی و عضلانی را به عنوان عوامل محافظتی در تعدیل شروع اختلالات سلامت روان در بین کودکان و نوجوانان نشان می‌دهد.»

آن‌ها افزودند که قبلاً تصور می‌شد سلامت جسمی و روانی مرتبط هستند، اما تحقیقات قبلی عمدتاً بر پرسشنامه‌ها و گزارش‌های شخصی تکیه کرده بود، در حالی که مطالعه جدید از ارزیابی‌های مستقل و استانداردهای عینی استخراج شده بود.

دکتر ویویک اچ. مورتی، جراح عمومی، سلامت روان را «بحران سلامت عمومی تعیین‌کننده‌ی زمان ما» نامیده و سلامت روان نوجوانان را محور مأموریت خود قرار داده است. در سال ۲۰۲۱ او یک توصیه‌ی عمومی نادر در مورد این موضوع صادر کرد. آمارها در آن زمان روندهای نگران‌کننده‌ای را نشان دادند: از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۹، نرخ خودکشی برای آمریکایی‌های ۱۰ تا ۱۹ ساله ۴۰ درصد و مراجعات اضطراری مربوط به خودآزاری ۸۸ درصد افزایش داشت.

برخی از سیاستگذاران و محققان، استفاده‌‌ی زیاد از شبکه‌های اجتماعی را عامل افزایش شدید مشکلات سلامت روان می‌دانند، اما تحقیقات محدود و یافته‌ها گاهی متناقض بوده است. کارشناسان دیگر این نظریه را مطرح می‌کنند که استفاده‌ی زیاد از صفحه‌نمایش به‌ جای خوابیدن، ورزش و فعالیت‌های حضوری که همگی برای رشد سالم حیاتی هستند، سلامت روان نوجوانان را تحت‌تاثیر قرار داده است. مطالعه‌ی جدید از ارتباط بین آمادگی جسمانی و سلامت روان پشتیبانی می‌کند.

نویسندگان مطالعه نتیجه گرفتند: «یافته‌ها بر نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد برنامه‌های آمادگی جسمانی هدفمند تأکید می‌کند. چنین برنامه‌هایی پتانسیل قابل‌توجهی به عنوان مداخلات پیشگیرانه اولیه در برابر اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان دارند.»

کانال عصر ایران در تلگرام