با اختلال دوقطبی بیشتر آشنا شویم

آنطور که بررسی‌ها نشان می‌دهد، شیوع اختلال دوقطبی حدود یک یا ۲درصد است؛ البته قطعا نوع خفیف آن بیشتر از این آمار است. درواقع ما با اختلال طیف دوقطبی روبه‌رو هستیم و خیلی از افراد به نوع خفیف این بیماری دچارند.

به گزارش همشهری، بنا بر گفته ابوالفضل بهراد، عضو سازمان نظام پرستاری، این بیماری درصورتی که به‌موقع درمان نشود، می‌تواند بسیار مخرب باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این بیماری به‌عنوان ششمین عامل ناتوان‌کننده در جهان شناخته شده است. اختلال دوقطبی ناشی از ضعف شخصیتی یا نامتعادل بودن نیست، بلکه یک بیماری است که قابل درمان است.

اختلال دوقطبی چه ویژگی‌هایی دارد؟

اختلال دوقطبی یا همان بیماری شیدایی، نوعی اختلال خلقی است که باعث نوسانات شدید در خلق و خو می‌شود. این نوسانات نه‌تن‌ها روی خلق و خوی فرد، بلکه روی فکر، رفتار و عملکرد او تأثیر می‌گذارد. این بیماری به‌صورت دوره‌ای است؛ یعنی فرد در طول زندگی خود تجربه این را دارد که دوره‌هایی حداقل یک هفته را در فاز افسردگی یا بالعکس در فاز شیدایی یا مانیا به‌سر می‌برد. در بین این دوره‌ها فرد دوره‌های سالم هم دارد که ممکن است سال‌ها طول بکشد. البته فراز و نشیب در خلق و خو ممکن است به‌صورت طبیعی در هر انسانی وجود داشته باشد، اما در بیماری دوقطبی دامنه این تغییرات و نوسانات بسیار شدید است. این بیماری اکثرا در اواخر سن بلوغ و شروع جوانی خودش را نشان می‌دهد؛ هرچند ممکن است در سنین پایین‌تر هم وجود داشته باشد، اما غالبا با استرس‌های دوران نوجوانی اشتباه گرفته می‌شود و تشخیص داده نمی‌شود.

بیماری دوقطبی ۲ نوع دارد؛ نوع یک که همان مانیا همراه یا بدون افسردگی است و نوع ۲ که هایپومانیا (حالت خفیفی از مانیا) به اضافه افسردگی است. در به‌وجود آمدن بیماری دوقطبی فاکتور‌های زیادی مؤثرند ازجمله ژنتیک، ساختار و عملکرد مغز. علت بیماری دوقطبی بیشتر از هر بیماری روانپزشکی، ژنتیک است. این بیماری به‌علت شرایط استرس‌زا و تنش‌های زندگی به‌وجود نمی‌آید، بلکه این عوامل می‌توانند عاملی برای بروز بیماری نهفته در فرد باشند. همینطور مصرف مواد‌مخدری مانند کوکائین و آمفتامین‌ها می‌تواند جرقه‌ای برای شعله‌ورسازی این بیماری باشد.

بیماری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص بیماری دوقطبی در برخی موارد بسیار دشوار است؛ چراکه گاهی فرد بدون هیچ سابقه خانوادگی و تنها با یک افسردگی ساده به پزشک مراجعه می‌کند. در این حالت درصورتی که به اشتباه افسردگی تک‌قطبی تشخیص داده شود و دارو‌های ضد‌افسردگی تجویز شود، فرد به‌اصطلاح سوئیچ می‌کند؛ یعنی یکباره وارد فاز مانیا و دچار حالتی از انرژی بیش از حد و سرخوشی می‌شود. در این حالت ممکن است خود فرد از وضعیت خود بسیار راضی باشد، اما اطرافیان بیمار با مشاهده این حالت باید سریعا به پزشک اطلاع دهند تا پزشک اقدام به قطع دارو و تجویز داروی جدید برای درمان بیماری دوقطبی کند. مهم‌ترین راه‌های تشخیص بیماری دوقطبی از طریق مصاحبه بالینی توسط روانپزشک و تست معتبر اختلال دوقطبی است.

چه عواملی بیماری را تشدید می‌کند؟

مهم‌ترین عوامل تشدیدکننده اختلال دوقطبی، دریافت نکردن درمان به‌موقع یا قطع داروهاست؛ زیرا در این صورت تعداد دوره‌ها در آینده بیشتر و وخیم‌تر می‌شود. این بیماری به‌صورت ژنتیک در فرد بیمار وجود دارد و عوامل بیرونی می‌تواند آن را شدیدتر کند. عواملی مثل شکست عشقی، استرس‌های شدید، مصرف مواد‌مخدر، از دست دادن عزیزان و....

چگونه درمان می‌شود؟

بهترین روش درمان بیماری دوقطبی استفاده از دارو‌های تثبیت‌کننده خلق است؛ دارو‌هایی مانند والپرات سدیم، لیتیم، لاموتریزین، کاربامازپین و.... دارو‌ها باتوجه به تشخیص پزشک و فازی که بیمار در آن قرار دارد، تجویز می‌شوند. البته ممکن است پزشک از ترکیب روان‌درمانی و دارودرمانی برای درمان استفاده کند. درصورت تجویز داروی لیتیوم پزشک آزمایش خون تجویز می‌کند و هر چند ماه یک‌بار این آزمایش را تکرار می‌کند. درصورت داشتن هرگونه عوارض جانبی، مشکل را با پزشک خود در میان بگذارید و بدون دستور پزشک هرگز داروی خود را قطع نکنید.

علائم بیماری دوقطبی در دوره مانیا

در دوره مانیا فرد لزوما شادی بیش از حد و سرخوشی را تجربه نمی‌کند، بلکه ممکن است بسیار پرخاشگر و تحریک‌پذیر باشد. این دوره درصورت درمان نشدن، ممکن است ۲ یا ۳ماه ادامه داشته باشد.

نشانه‌های بیماری دوقطبی در دوره افسردگی

دوره افسردگی باید حداقل ۲ هفته ادامه داشته باشد؛ به‌طوری‌که در بیشتر روز‌ها و در بیشتر طول روز این حالت با بیماران همراه است. در این فاز باید فرد حداقل ۵ نشانه از نشانه‌های زیر را داشته باشد: خلق افسرده، اختلال خواب، کاهش یا افزایش وزن، از دست دادن انرژی، احساس بی‌ارزشی و گناه، افکار خودکشی و توهم. با توجه به دلایل یادشده شده خطر ورشکستگی، اعتیاد، خودکشی، تصادفات رانندگی، ازدواج یا طلاق‌های ناگهانی در این بیماران زیاد دیده می‌شود.

خبر خوب اینکه این بیماری درصورت انجام اقدامات درمانی درست توسط روانپزشک حتی در مواردی که بیماری شدید باشد، به‌شدت کنترل‌پذیر است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: طرز تهیه اختلال دوقطبی بیماری شیدایی اختلال دوقطبی بیماری دوقطبی دارو ها دوره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۷۸۰۲۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خطر حمله قلبی در این بیماران بیشتر است

آفتاب‌‌نیوز :

از زمان معرفی درمان‌های ضد رتروویروسی برای درمان HIV در اواخر دهه ۱۹۹۰، طول عمر افراد مبتلا به HIV به طور چشمگیری افزایش یافته است. با این حال، حتی با چنین درمان هایی، مطالعات نشان داده اند که خطر بیماری قلبی در افراد مبتلا به HIV حداقل ۵۰ درصد بیشتر از افراد بدون HIV است. پژوهشگران در تحقیقی جدید دریافته اند که این موضوع با آلوده شدن به ویروس هپاتیت C تشدید می‌شود.

به گفته محققان دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ آمریکا که در این پژوهش بین المللی مشارکت داشته اند، عفونت همزمان HIV و هپاتیت C به این دلیل رخ می‌دهد که آن‌ها یک مسیر انتقال مشترک دارند و هر دو این ویروس‌ها از طریق تماس خونی منتقل می‌شوند.

آن‌ها در پژوهش خود، اطلاعات بیش از ۲۳ هزار فرد ۴۰ تا ۷۹ ساله مبتلا به HIV را که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ درمان ضد رتروویروسی برای HIV را آغاز کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. 

نتایج این تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد، با هر دهه افزایش سن، حملات قلبی در افراد مبتلا به HIV به تنهایی ۳۰ درصد و در افرادی که به هپاتیت C نیز مثبت بودند، ۸۵ درصد افزایش یافت.

طبق این نتایج همچنین خطر حمله قلبی در بیمارانی که دارای عوامل خطر سنتی بیماری قلبی مانند فشار خون، عادات سیگار کشیدن و دیابت نوع دو بودند به ترتیب ۳۰۰، ۹۰ و ۴۶ درصد افزایش یافت.

علاوه بر این، یافته‌ها نشان دادند: شانس بروز حمله قلبی در افرادی که برخی از عوامل مرتبط با HIV مانند سطوح پایین سلول‌های ایمنی CD۴ را داشتند و یا نوعی داروی مهارکننده پروتئاز را مصرف می‌کردند، بیشتر بود.

به گفته محققان مجری این پژوهش، نظر به یافته‌های تحقیق ما، افرادی که با HIV یا هپاتیت C زندگی می‌کنند باید از پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی این ویروس‌ها و سایر راه‌های کاهش خطر بیماری قلبی عروقی پرس و جو کنند.

این یافته‌های پژوهشی در نشریه Journal of the American Heart Association منتشر شده اند.

منبع: خبرگزاری ایسنا