هشت علامت اختلال دوقطبی که ممکن است از آن‌ها غافل باشید
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۷۶۲۵۴
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از تبیان اختلال دوقطبی انواع مختلفی دارد و یک بیماری روانی است که با نوسانات خلقی شدید و تغییرات در سطح انرژی، تمرکز و توانایی انجام کارهای روزمره شناخته می‌شود. افرادی که دچار اختلال دو قطبی نوع یک هستند، بین حالاتی از افسردگی شدید و سرمستی و خوشحالی زیاد، به صورت متناوب به سر می‌برند، که به آن مانیا یا شیدایی نیز می‌گویند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علائم اختلال دو قطبی در طیف گسترده‌ای از نسبتاً خفیف تا شدید قرار می‌گیرند و خلق و خوهای بد و خوب می‌توانند نتیجه‌ی حوادث موقتی یا شرایط ناپایدار و آنی باشند، نه یک بیماری روانی. بنابراین تشخیص اختلال دو قطبی می‌تواند بسیار سخت باشد. فقط یک روانپزشک می‌تواند تشخیص دهد که آیا فرد دچار یک عارضه‌ی روانی است یا خیر، اما علائمی وجود دارند که نشان‌دهنده‌ی اختلال دو قطبی‌اند.
علائم نشان‌دهنده‌ی اختلال دو قطبیافسردگی
فردی که اختلال دو قطبی دارد، همان علائمی را دارد که فردی که فقط به افسردگی مبتلاست خواهد داشت. هر دوی این افراد دچار بی‌خوابی، خستگی، مشکل در تمرکز و کاهش اشتها به غذا هستند. طول مدت مانیا، یا شیدایی که بعد از افسردگی بروز می‌کند چیزی است که بین تشخیص اختلال دو قطبی و افسردگی اختلاف ایجاد می‌کند. بنابراین شما باید حتماً نوسانات خلقی خود را به درمانگر یا پزشکتان اطلاع دهید؛ زیرا درمان افسردگی با درمان اختلال دوقطبی تفاوت دارد.
درباره اختلالات دو قطبی چه می‌دانید؟
تجویز داروی ضدافسردگی به تنهایی برای بیماری که به اختلال دو قطبی و افسردگی مبتلاست، توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند فرد را به سمت مانیا و شیدایی سوق دهد. البته این اتفاق چندان معمول نیست؛ اما احتمال آن وجود دارد و روی می‌دهد.
مشکلات خواباین طبیعی است که گهگاه به دلیل استرس یا هیجان خاصی، شب خواب به چشممان نیاید؛ اما کسی که در فاز شیدایی یا مانیک اختلال دو قطبی قرار دارد، ممکن است تا چند روز پشت سرهم، خیلی کمتر از حد معمول بخوابد یا حتی اصلاً خوابش نبرد، اما همچنان احساس انرژی کند. موضوع فقط این نیست که این فرد خوابش نمی‌آید بلکه نیاز او به خواب کاهش یافته است. کسی که دچار اختلال دوقطبی است، طی یک فاز افسردگی ممکن است بیشتر از حد معمول بخوابد. حفظ الگو و برنامه‌ی منظم خواب برای کسانی که اختلال دو قطبی دارند اهمیت ویژه‌ای دارد.
داشتن حس و حال زیادی خوب و عالی!چه کسی دوست ندارد حس و حال خوبی داشته باشد؟ و چرا داشتن حس و حال خوب باید یک بیماری روانی محسوب شود؟ این فازها در اختلال دو قطبی ممکن است برای فرد واقعاً لذت‌بخش باشد؛ زیرا اجازه می‌دهند او کارآمدی‌اش را افزایش دهد و خلاق‌تر شود و این چیزهایی است که او در حالت عادی آن‌ها را تجربه نمی‌کند؛ اما اگر این عالی بودن حس و حال در سطح بسیار بالایی باشد، علت مشخصی را نتوان برای آن پیدا کرد، یک هفته یا بیشتر طول بکشد، یا همراه با دیگر علائم ظاهر شود، این علامت مانیا یا شیدایی است که یکی از نشانه‌های اختلال دو قطبی است. در واقع مانیا خطرناک است، چون می‌تواند باعث شود فرد تصمیم‌های مهمی بگیرد (تصمیم‌های مالی، جنسی و ...) که در حالت عادی چنین تصمیم‌هایی نخواهد گرفت. و گاهی این اتفاق می‌تواند سبب سایکوزیس یا روان‌پریشی شود که دور شدن از واقعیت بوده و شامل توهم و هپروت می‌شود. هیپومانیا که یکی از ویژگی‌های اختلال دو قطبی نوع دوم است، علائم زیرکانه‌تری داشته و سخت‌تر می‌توان آن را از یک حس و حال به طور کلی خوب تشخیص و تمایز داد، زیرا علائم آن خفیف‌ترند.
مشکل در تمرکزمشکل در تمرکز و مدام از کاری سراغ کار دیگری رفتن، یا به طور کلی ناتوانی در به پایان رساندن کارها می‌تواند مرتبط با بلندپروازی، استرس و یا فاکتورهای دیگری مانند اختلال نقص دقت و توجه باشد؛ اما اگر آن‌قدر بی‌تمرکزید که نمی‌توانید هیچ کاری انجام دهید، و این مسئله در کار و روابط شما دردسرهایی ایجاد کرده، پس علائم اختلال دو قطبی را دارید.
تحریک‌پذیری عصبی غیرعادی و حساس بودناین یکی از علائمی است که تشخیص آن واقعاً سخت و فریب آمیز است زیرا یک واکنش طبیعی نسبت به فرسودگی یا بی‌انصافی است. مثلاً کاملاً طبیعی است که وقتی در بزرگراه، اتومبیلی ناگهان جلوی شما می‌پیچد عصبانی شوید. اما خشمی که متناسب با موقعیت پیش آمده نیست، خیلی زود بروز می‌کند، خارج از کنترل است و ساعت‌ها طول می‌کشد و مکرراً روی می‌دهد، رفتاری است که جزو علائم احتمالی اختلال دو قطبی به شما می‌آید.
خیلی سریع حرف زدن و فکر کردنخیلی از افراد تند تند حرف می‌زنند و این غیرعادی نیست. اما تند حرف زدن در حدی که دیگران حرف‌هایتان را متوجه نشوند یا نتوانند حرف‌هایتان را پیگیری کنند، خصوصاً همراه با دیگر علائم اختلال دو قطبی، می‌تواند نشان‌دهنده‌ی هیپومانیا باشد. کسی که در وضعیت مانیک قرار دارد حتی ممکن است اجازه ندهد طرف مقابل کلمه‌ای به زبان بیاورد. این نوع تند حرف زدن که به آن صحبت کردن فشرده می‌گویند، نگران‌کننده است خصوصاً اگر فرد معمولاً اینگونه حرف نزند. همچنین افکار و ایده‌هایی که آن‌قدر فوری و سریع به ذهن می‌آیند که دیگران و حتی خودتان قادر به درک و فهم آن نیستید، نشان‌دهنده‌ی مانیا می‌باشند.
داشتن اعتماد به نفس زیادی که با تصمیم‌گیری‌های خوبی همراه نیستبه طور طبیعی، اعتماد به نفس بالا چیز خوبی است؛ اما در مورد کسی که اختلال دو قطبی دارد، اعتماد به نفس زیاد می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری‌های نادرست شود. افرادی که اختلال دو قطبی دارند، احساس خودبزرگ‌بینی می‌کنند و وقتی در فاز شیدایی هستند، به پیامدها نمی‌اندیشند. این اتفاق باعث می‌شود خطراتی بکنند و دست به رفتارهای نابهنجاری بزنند که در حالت عادی روی نمی‌دهد، مثلاً خیانت کنند یا زیر بار هزینه‌ی بسیار زیادی بروند که قادر به پرداخت آن نیستند. به همین دلیل مهم است کسی که اختلال دو قطبی دارد، زمانی که در فاز مانیا یا شیدایی به سر می‌برد، کسی مانند همسر یا پدر و مادر، رفتارها و انتخاب‌های او را کنترل نماید.
مصرف الکل یا مواد مخدرافرادی که دچار اختلال دو قطبی‌اند، نسبت به یک فرد معمولی، خیلی بیشتر در معرض اعتیاد به مواد مخدر یا الکل هستند. این افراد ممکن است سعی کنند علائم اختلال خود را طی فاز شیدایی، با الکل یا مواد مخدر تسکین دهند یا از آن‌ها به عنوان یک محرک طی دوره‌ی افسردگی استفاده کنند.
نکات روزمره برای زندگی با اختلال دو قطبیکارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به مدیریت اختلال دو قطبی خود انجام دهید. علاوه بر مراجعه به پزشک و درمانگر و مصرف داروها، داشتن عادات ساده‌ی روزمره می‌تواند تغییرات مطلوبی را ایجاد کند. با این استراتژی‌ها شروع کنید:
برای خودتان برنامه‌ای تنظیم کنیدبسیاری از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی دریافتند در صورت رعایت برنامه روزانه، این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا روحیه‌ی خود را کنترل کنند.
به خوابتان توجه کنیداین امر به ویژه برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی مهم است. کمبود خواب گاهی می‌تواند باعث شیدایی در مبتلایان شود. همچنین می‌تواند نشانه شعله‌ور شدن علائم شما باشد. به عنوان مثال، فقط چند شب خواب کمتر ممکن است به این معنی باشد که یک دوره جنون در حال شروع است. یا اگر خیلی بیشتر از حالت عادی شروع به خوابیدن می‌کنید، ممکن است به این معنی باشد که افسرده هستید.
این موارد را رعایت کنید:. هر روز در ساعت‌های مشخصی بخوابید و بلند شوید.
. با گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش، مطالعه یا استحمام، قبل از خواب آرام باشید.
. در رختخواب مشغول تماشای تلویزیون یا چک کردن تلفن همراه خود نباشید.
. اتاق‌خواب خود را به فضایی آرام‌بخش تبدیل کنید.
. اگر الگوی خواب شما شروع به تغییر کرد، به پزشک یا درمانگر خود بگویید.
چه اختلال دو قطبی داشته باشید و چه نداشته باشید، ورزش می‌تواند باعث بهبود خلق‌وخوی شما شود و احتمالاً بهتر هم خواهید خوابید.
اگر اکنون فعالیتی ندارید، با پزشکتان مشورت کنید که آیا برای شروع از سلامتی کافی برخوردار هستید یا خیر. از فعالیت‌های ساده مانند پیاده‌روی با یک دوست شروع کنید و به‌تدریج در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه در روز تمرین کنید.
رژیم خاصی برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی وجود ندارد. اما درست مثل بقیه، انتخاب انواع مناسب غذاها می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید و مواد مغذی مورد نیاز را به شما ارائه دهد. روی اصول تمرکز کنید: میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین بدون چربی و غلات کامل را ترجیح دهید و مصرف چربی، نمک و شکر را کاهش دهید.
استرس‌تان را مدیریت کنیداضطراب می‌تواند علائم خلقی را در بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی بدتر کند. پس برای آرامشتان وقت بگذارید.
دراز کشیدن جلوی تلویزیون و تماشای آن یا بالا پایین کردن شبکه‌های اجتماعی‌تان بهترین راه نیست. در عوض، تمرکز بیشتری بر روی یوگا یا انواع دیگر ورزش‌ها داشته باشید. مدیتیشن انتخاب خوب دیگری است. یک روش آسان برای انجام این کار این است که به راحتی بر روی تنفس خود چند دقیقه تمرکز کنید، اجازه دهید افکار دیگر بیایند و بدون توجه زیاد به آن‌ها بروند.
همچنین می‌توانید موسیقی گوش دهید یا وقت خود را با افراد مثبتی که همراهان خوبی هستند سپری کنید.
آیا موارد استرس‌زایی در زندگی شما وجود دارد که شاید بتوانید آن‌ها را تغییر دهید؟ خواه در خانه باشد یا در محل کار، به دنبال راه‌حل باشید. به عنوان مثال، آیا شریک زندگی شما می‌تواند کارهای بیشتری را در خانه انجام دهد؟ آیا اگر کارتان خیلی سنگین است، رئیس شما می‌تواند برخی از مسئولیت‌های شما را کاهش دهد؟ آنچه را که می‌توانید، انجام دهید تا زندگی خود را ساده و آسان‌تر کنید.
کافئین را محدود کنیداین ماده می‌تواند شما را در شب بیدار نگه دارد و احتمالاً بر روحیه شما تأثیر بگذارد. بنابراین نوشابه، قهوه یا چای زیاد نخورید و مصرف شکلات را نیز محدود کنید، زیرا دارای کافئین است. حتی می‌توانید این موارد را کاملاً ترک کنید؛ اما بهتر است این کار را به تدریج انجام دهید تا دچار سردرد و سایر علائم ترک کافئین نشوید.
نیازی به تذکر نیست که باید از مصرف الکل و مواد مخدر خودداری کنیدآنها می‌توانند بر روی عملکرد داروها تأثیر بگذارند و همچنین می‌توانند اختلال دو قطبی را بدتر کرده و باعث ایجاد مشکلاتی در خلق‌وخو شده و می‌توانند شرایط را برای درمان سخت کنند. بنابراین به‌هیچ‌وجه نباید از آن‌ها استفاده کرد.
کد خبر 560446 برچسب‌ها اختلالات شخصیتیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: اختلالات شخصیتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۷۶۲۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این علامت‌ها خبر از بیماری آسم می‌دهد؟
آفتاب‌‌نیوز :
آسم وضعیتی است که در آن مجاری تنفسی شما باریک و متورم می‌شود و ممکن است حتی مخاط اضافی تولید کند. این وضعیت می‌تواند تنفس را دشوار کرده و باعث سرفه، صدای سوت (خس خس) هنگام تنفس و تنگی نفس شود.
تعداد زیادی مجرای هوایی کوچک در ریه‌های شما وجود دارد که به انتقال اکسیژن از هوا به جریان خون کمک می‌کنند.
علائم آسم زمانی اتفاق می‌افتد که پوشش مجاری تنفسی شما متورم شده و عضلات اطراف آن‌ها سفت شوند. سپس مخاط راه‌های هوایی را پر می‌کند و میزان هوای قابل عبور را بیشتر کاهش می‌دهد.
برای برخی از افراد بیماری آسم فقط یک مزاحمت جزئی است، اما برای بعضی دیگر می‌تواند یک مشکل اساسی باشد که در فعالیت‌های روزمره تداخل ایجاد کرده و ممکن است منجر به بروز حملات آسم تهدیدکننده زندگی شود.
انواع مختلفی از آسم وجود دارد و عوامل مختلفی می‌توانند باعث بروز آسم شوند یا حمله حاد ایجاد کنند. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست، اما علائم آن قابل کنترل است.
از آن جایی که وضعیت بیمار غالباً با گذشت زمان تغییر می‌کند، مهم است که مدام تحت نظر پزشک متخصص ریه و دستگاه تنفسی باشد تا علائم و نشانه‌ها ردیابی شوند و در صورت لزوم روند درمان تغییر کند. در واقع بهبودی نسبی بیمار به میزان توانایی او در مدیریت این بیماری بستگی دارد.
علائم آسم چیست؟
علائم آسم در افراد مختلف متفاوت است. ممکن است حملات آسم به ندرت اتفاق بیافتند و علائم را فقط در زمان‌های خاص مانند هنگام ورزش کردن داشته باشید یا بالعکس با علائم مداوم مواجه شوید. معمولا علائم آسم در جوانان و افراد مسن عبارتند از:
محبوبه منصوری، فوق تخصص آسم و آلرژی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی ضمن گرامیداشت اولین سه شنبه ماه می‌مصادف با ۱۸ اردیبهشت ماه و روز جهانی آسم و آلرژی، گفت: آسم یک بیماری التهابی مزمن مجاری هوایی تنفسی است که بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا هستند و میزان شیوع آسم در ایران نیز حدود ۱۲ درصد جمعیت است.
علایم بیماری
به گفته وی آسم یک بیماری التهابی مزمن مجاری تنفسی است که علایم آن به صورت تنگی و تورم مجاری هوایی تنفسی و تولید خلط بیش از حد بروز می‌کند و تنفس را برای بیمار دشوار کرده و سبب سرفه‌های مکرر وی می‌شود.
وی با اشاره به بروز آسم در کودکان و بزرگسالان، گفت: علایم بیماری در این دو‌گروه سنی متفاوت است. در بزرگسالان علایم مزمن بیشتر مشاهده می‌شود که به صورت تنگی نفس، خس خس و سنگینی قفسه سینه تظاهر می‌کند و در صورت عدم درمان علایم ماندگارتر می‌شود، اما در بچه‌ها ممکن است علایم مقطعی و گذرا باشد.
دانشیار بیمارستان کودکان مفید ویزینگ را یکی از نشانه‌های آسم برشمرد به این معنا که بازدم بیمار همراه با صدای سوت یا ویزینگ است.
وی علایم بالینی آسم در بیماران را متفاوت برشمرد و گفت: علایم بیماری ممکن است به صورت حاد وحمله‌ای بروز کند و بیمار را به اورژانس بکشاند وگاهی منجر به بستری بیمار در آی سی یو شود که این وضعیت خطرناک است، زیرا بیمار کمبود اکسیژن را به صورت حاد تجربه می‌کند و حتی می‌تواند مرگبار باشد.
منصوری خاطرنشان کرد: آسم می‌تواند به صورت سرفه‌های مزمن یا طولانی شدن سرفه‌های بعد از سرماخوردگی و یا تنگی نفس فعالیتی نیز بروز کند.
وی افزود: این نوع آسم که مزمن و غیرحمله‌ای نامیده می‌شود، بیمار را به اورژانس نمی‌کشاند، ولی کیفیت زندگی وی را مختل کرده و مانع خواب یا فعالیتش شده و در مجموع کیفیت زندگی بیمار را کاهش می‌دهد به نحوی که انجام کارهای عادی روزمره گاهی برای بیمار مشکل می‌شود
این فوق تخصص آسم و آلرژی تنگی‌نفس و سرفه در هنگام فعالیت و سرفه‌های شبانه را از دیگر علایم این بیماری عنوان کرد و افزود: سرفه‌ها در هنگام فعالیت، راه رفتن، خندیدن و یا نوشیدن آب سرد در این افراد افزایش می‌یابد. گاهی سرفه‌ها به صورت حمله آسمی بروز می‌کند و بیمار با تنگی نفس شدید، کمبود اکسیژن و تنگی مجاری هوایی به اورژانس مراجعه می‌کند.
به گفته منصوری تظاهرات بالینی آسم در کودکان می‌تواند به صورت سرماخوردگی‌های مکرر بروز کند که به دنبال آن‌ها سرفه شروع می‌شود و باقی می‌ماند.
انواع آسم
این عضو هیأت علمی دانشگاه آسم کودکان ر اشایعترین نوع بیماری ذکر کرد که در سن زیر سه سال شروع می‌شود و معمولا تا سنین مدرسه بهبود پیدا می‌کند؛ اما در برخی کودکان بیماری همچنان ادامه می‌یابد.
وی آسم در سن مدرسه را نوع دیگری از بیماری عنوان کرد و افزود: در این نوع اگر بیماری وابسته به عوامل بیرونی نظیر آلرژی‌ها، گرده گل و گیاه و گرد و خاک باشد و در تست پوستی فرد نیز مشخص شود ممکن است بیماری تا بزرگسالی در فرد ادامه یابد، اما اگردر تست پوستی فرد آلرژی مشخص نشود احتمال بهبودی تا ۱۲سالگی وجود دارد.
منصوری نوع سوم بیماری را آسم بزرگسالان ذکر کرد و گفت: این بیماران ممکن است سابقه آسم کودکی و بهبود آن را نیز داشته باشند و در بزرگسالی مجددا بیماری آن‌ها شروع شده باشد یا این که بدون سابقه بیماری در سنین بزرگسالی علایم آسم در آن‌ها ظاهر شود.
میزان شیوع بیماری
فوق تخصص آسم و آلرژی بیمارستان کودکان مفید با اشاره به شیوع بالای آسم و ابتلای بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در جهان به این بیماری گفت: طبق مطالعات انجام شده میزان شیوع آسم در ایران حدود ۱۲ درصد است.
عوامل موثر در بروز بیماری
به گفته این دانشیار دانشگاه هنوز تشخیص قطعی درمورد نقش ارث و ژنتیک در بروز آسم وجود ندارد، اما مشاهده شده که درصورت ابتلای یکی از والدین به آسم احتمال بروز بیماری در فرزندان بیشتر می‌شود.
وی استرس عاطفی شدید، داشتن آلرژی، سیستم ایمنی تحریک پذیر، تماس با آلرژی‌زاها، گرده‌های گل یا گیاهان، گرد و خاک، پوسته بدن سوسک و حیوانات خانگی، کپک‌ها، مایت‌ها، عفونت‌های تنفسی به ویژه ویروسی، آلاینده‌های هوا، دود سیگار، برخی داروها به ویژه مسکن‌ها، مواد نگهدارنده مانند سولفید‌ها و ریفلاکس گوارشی را از عوامل موثر در ایجاد و یا تشدید آسم ذکر کرد.
منصوری با تاکید بر اینکه ریفلاکس معده می‌تواند حتی به صورت مخفی باعث بروز یا تشدید آسم شود، گفت: علت این ریفلاکس نیز می‌تواند حساسیت غذایی باشد. پس حساسیت به غذاها، آلرژن‌های موجود در هوا از جمله گیاهی و حیوانی و یا قارچ‌ها می‌توانند در شروع یا تشدید حمله آسم نقش داشته باشند.
تشخیص بیماری
به گفته این فوق تخصص آسم و آلرژی تشخیص براساس معاینه بالینی و شرح حال بیماری صورت می‌گیرد و پزشک با توجه به معاینه بالینی و علایم فرد، سابقه بیماری، تشدید و بهبود علایم با یا بدون مصرف داروهای آسم به تشخیص می‌رسد. البته در بزرگسالان از اسپیرومتری و تست تنفسی نیز می‌توان برای تشخیص استفاده کرد.
چه زمانی کودک را به دکتر ببریم؟
وی به افراد به ویژه والدین توصیه کرد که در صورت مشاهده علایم ذکر شده به متخصص ریه و یا آسم و آلرژی مراجعه کنند و تاکید کرد: با توجه به مزمن بودن بیماری باید حتما روند درمان بیمار پیگیری شود و فرد همواره تحت نظر پزشک باشد و مصرف و قطع داروهایش حتما طبق تجویز وی صورت گیرد تا دچار پیشرفت یا حملات شدید بیماری نشود.
منصوری در ادامه تاکید کرد: آسم کاملا ریشه کن نمی‌شود، اما قابل کنترل است و یک بیماری ناتوان کننده و محدودکننده فعالیت‌های روزمره نیست، اگر بیمار به صورت منظم تحت نظر پزشک باشد می‌تواند یک زندگی عادی را تجربه کند.
درمان بیماری
وی درمان آسم را شامل دو رویکرد پرهیز از مواجهه با عوامل محرک و درمان دارویی برشمرد و گفت: درصورت عدم امکان پرهیز از مواجهه با عوامل محرک می‌توان از واکسن یا ایمونوتراپی استفاده کرد.
منصوری خاطرنشان کرد: در صورتی که میزان آلرژن‌ها مانند گرده گیاهان در هوا بالا باشد افراد حساس باید سعی کنند در منزل بمانند و حوالی عصر پنجره‌ها را بسته نگاه دارند و درصورت تردد بیرون از منزل با وسیله نقلیه، از تهویه داخل ماشین استفاده کنند.
وی افزود: افرادی که به آلرژن مایت وحیوانات حساس هستند لازم است که با تمهیدات مختلف از این آلرژن‌ها دوری کنند.
تعویض مرتب ملحفه‌های تخت‌خواب، استفاده از جارو برقی‌های فیلتردار، اجتناب از خوابیدن روی زمین یا فرش‌های پرزدار، عدم خروج از منزل در هنگام آلودگی هوا، اجتناب از استعمال دخانیات، پرهیز از بو‌های تند نظیر مواد شوینده از دیگر توصیه‌های این فوق تخصص آسم و آلرژی بود.
دخانیات دشمن بیماران آسمی
منصوری با تاکید بر پرهیز از استعمال دخانیات توسط افراد خانواده فرد مبتلا به آسم، خاطرنشان کرد:بیماران آسمی نباید در معرض دود سیگار قرار گیرند و حتی هوای بازدمی فرد سیگاری حاوی مواد مضری است که باعث آزار و تشدید علایم بیمار می‌شود.
درمان دارویی آسم
به گفته این عضو هیأت علمی دانشگاه درمان دارویی عمده در این بیماران شامل اسپری‌های کورتونی است که بسیار در درمان التهاب مجاری هوایی موثر است و عوارض داروهای مذکور در مقابل کمبود اکسیژن ناشی از آسم خیلی اندک است.
این فوق تخصص آسم و آلرژی تاکید کرد: بیماران نباید به دلیل ترس از عوارض این داروها درمان را رها کنند یا به جای ان‌ها فقط از اسپری سالبوتامول هنگام تشدید علایم استفاده کنند؛ زیرا ممکن است به قیمت جان آن‌ها تمام شود.
تاثیر اسپری‌های استروییدی در کاهش مرگ و میر ناشی از آسم
این دانشیار دانشگاه، داروهای استروییدی استنشاقی را باعث ایجاد تحولی عظیم در درمان آسم عنوان کرد و گفت: مصرف منظم اسپری‌های استروییدی به صورت استنشاقی باعث کاهش بسیار زیاد مرگ و میر ناشی از آسم شده است.
به گفته منصوری با مصرف منظم اسپری‌های استروییدی و عدم تماس با عوامل تحریک کننده می‌توان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرد.
باور‌های غلط در خصوص بیماری آسم
وی با اشاره به باور‌های غلط برخی افراد، گفت: متاسفانه برخی افراد از وابستگی به اسپری‌های استروییدی هراس داشته و از مصرف منظم دارو امتناع می‌کنند؛ در حالی که این اسپری‌ها اصلا وابستگی ایجاد نمی‌کند و حتی از پیشرفت بیماری و حملات شدید آسم پیشگیری می‌کند.
به گفته این دانشیار دانشگاه جذب این اسپری‌ها موضعی بوده و هیچ اثر سویی بر روی سایر ارگان‌های بدن ندارند. باید طبق تجویز پزشک استفاده شود و قطع آن‌ها نیز صرفا با نظر پزشک و به صورت تدریجی انجام شود.
فوق تخصص آسم و آلرژی بیمارستان کودکان مفید افزود: سایر دارو‌هایی که فرد مبتلا به آسم در هنگام تنگی نفس مثل سالبوتامول مصرف می‌کند اگر طولانی مدت مصرف شوند برای بیمار عوارض خواهند داشت؛ زیرا این داروها قادر به کنترل آسم نیستند و فقط در شرایط حاد و تنگی نفس شدید به بیمار کمک می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: وقتی پزشک به دلیل علایم حاد و مکرر و‌طولانی مدت آسم برای بیماراسپری‌های استروییدی تجویز می‌کند، اما بیمار از استعمال دارو امتناع می‌کند، احتمال دارد بیمار با حملات شدید تنگی نفس به اورژانس بیمارستان مراجعه کند. در این شرایط برای رفع حمله آسم از دوز‌های بالای تزریقی کورتون در بیمار استفاده می‌شود که به مراتب عوارض بیشتری از اسپری‌های تنفسی دارد.
منصوری با اشاره به اینکه عوارض کورتون‌های تزریقی تا مدت‌های طولانی در بدن فرد باقی می‌ماند، تاکید کرد: با آموزش و آگاهی دادن به بیماران در خصوص مزایای استفاده از اسپری‌های استروییدی باید شرایطی ایجاد کنیم که بیمار دچار حملات شدید آسم و در نتیجه مجبور به مصرف کورتون‌های تزریقی یا خوراکی نشود.
وی تصور بیمار یا خانواده وی مبنی بر اینکه آسم پایان زندگی است را از دیگر باور‌های غلط جامعه عنوان کرد و افزود: آسم یک بیماری شایع در جهان است و بیمار با درمان‌های جدید و مصرف‌اسپری‌ها و تحت نظر پزشک بودن می‌تواند عمر طبیعی با فعالیت‌های عادی و زندگی کاملا نرمال داشته باشد.
منصوری به مبتلایان آسم، توصیه کرد با داشتن سبک زندگی سالم از جمله تغذیه سالم، پرهیز از فست فودها، فعالیت مناسب، مصرف ویتامین D کافی، می‌توانند سیستم ایمنی خود را تقویت کرده و باعث کاهش شدت پیشرفت بیماری خود شوند.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد