کاهش خطر خودکشی بیماران دوقطبی به کمک شوک‌درمانی

پژوهشگران ایتالیایی در بررسی جدید خود دریافتند که شوک‌درمانی می‌تواند خطر خودکشی را در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی به صورت قابل توجهی کاهش دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از ایندیاتایمز، یکی از بزرگترین پژوهش‌هایی که در مورد بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی غیرقابل درمان انجام شده، نشان داده است که "درمان با ضربه الکتریکی تشنج‌آور" یا "درمان با الکتروشوک"(ECT) می‌تواند میزان خطر خودکشی را تا ۸۴ درصد در بیماران پرخطر کاهش دهد و درمان موثری برای حدود ۷۲ درصد از بیماران باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی که از متداول‌ترین اختلالات روانی است، بی‌ثباتی عاطفی دارند و ممکن است تغییرات خلقی بسیار شدیدی را تجربه کنند. اختلال دوقطبی می‌تواند به ترکیبی از حالت‌های شیدایی و افسردگی منجر شود و از آنجا که ممکن است بیماران، نشانه‌های افسردگی و شیدایی را به صورت همزمان تجربه کنند، می‌تواند امکان خودکشی را افزایش دهد. بیشتر بیماران می‌توانند این بیماری را با کمک داروهای تجویز شده کنترل کنند اما تقریبا یک سوم بیماران در برابر درمان مقاومت می‌کنند.

اکنون بزرگترین پژوهشی که در مورد بیماران دوقطبی و درمان آنها انجام شده، این موضوع را تایید کرده است که شوک‌درمانی می‌تواند به کاهش خطر خودکشی منجر شود و به بیشتر بیماران دوقطبی مقاوم در برابر درمان امکان دهد تا زندگی عادی‌تری داشته باشند.

بین ژانویه سال ۲۰۰۶ تا جولای سال ۲۰۱۹، ۶۷۰ بیمار برای درمان اختلال دوقطبی با روش الکتروشوک، به کلینیک روانپزشکی "دانشگاه پیزا"(University of Pisa) در ایتالیا ارجاع داده شدند. دکتر "جولیو امیلیو برانکاتی"(Giulio Emilio Brancati)، از پژوهشگران دانشگاه پیزا گفت: روش درمان با الکتروشوک، در ایتالیا ابداع شد اما به رغم این موضوع، در حال حاضر مراکز درمانی کمی در ایتالیا وجود دارند که این روش درمانی را عرضه می‌کنند. بسیاری از بیمارانی که درمان آنها با سایر روش‌ها شکست می‌خورد، به کلینیک پیزا ارجاع داده می‌شوند؛ به همین دلیل ما توانستیم داده‌های بسیاری را تنها از یک مرکز درمانی جمع‌آوری کنیم.

این روش، موفقیت بزرگی را در درمان بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نشان داد و توانست میزان بهبودی را برای نشانه‌های مربوط به حالت ترکیبی دوقطبی مانند واکنش عاطفی بیش از اندازه، بیش‌فعالی حرکتی، پرخاشگری و توهمات آزاردهنده، عدم همکاری، روان‌گسیختگی کاتاتونی و اختلالات حرکتی مرتبط با آن به بیش از ۶۰ درصد برساند.

برانکاتی ادامه داد: ۷۷ نفر از بیماران ما هنگام طبقه‌بندی، در معرض خطر شدید خودکشی تشخیص داده شدند. پس از درمان، تنها دو نفر از بیماران در این دسته باقی ماندند و ۶۵ نفر اصلا در معرض خطر خودکشی قرار نداشتند. این یک افت ۸۴ درصدی در خودکشی بود که پس از شوک‌درمانی ایجاد شد. ما این سطح از بهبودی درمان را در هیچ روش درمانی دیگری مشاهده نکردیم.

وی افزود: این یک پژوهش در زندگی واقعی است نه یک آزمایش بالینی. یک آزمایش رسمی، دشوار خواهد بود و شاید انجام دادن آن در این بیماران که به شدت بیمار هستند، غیراخلاقی باشد. این بیماران عموما پس از چندین شکست درمانی به ما مراجعه کردند؛ بنابراین بیشتر گزینه‌های درمانی آنها تمام شده بود. هنگامی که ما این بیماران را بررسی کردیم، دریافتیم که حدود ۹۳ درصد از آنها درمان دارویی را امتحان کرده و در آن شکست خورده‌اند، ۸۸ درصد آنها نیز در درمان با دو داروی متفاوت، با شکست مواجه شده بودند. هر بیماری که به ما مراجعه کرد، به طور میانگین پنج داروی متفاوت را بدون موفقیت امتحان کرده بود.

برانکاتی اضافه کرد: شوک‌درمانی، برای درمان اختلال افسردگی عمده مورد استفاده قرار می‌گیرد اما برای اختلال دوقطبی به خصوص حالت‌های ترکیبی آن که قابلیت بررسی کمتری دارند، خیلی کم به کار می‌رود. ما دریافتیم که بسیاری از بیماران مقاوم در برابر درمان، با تشخیص اشتباه به عنوان بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی معرفی می‌شوند. باید به این بیماران، فرصت درمان درست داده شود.

دکتر "هنریکوس روهه"(Henricus Ruhe)، از پژوهشگران مرکز پزشکی "دانشگاه رادبود"(Radboud University) هلند در مورد این پژوهش گفت: این بررسی نشان می‌دهد که شوک‌درمانی می‌تواند یک درمان مناسب برای نجات زندگی بیمارانی باشد که از مشکلاتی مانند اختلال دوقطبی رنج می‌برند و درمان آنها دشوار است. اگرچه ما باید نسبت به عوارض منفی اختلال حافظه نیز آگاه باشیم اما این نتایج می‌توانند کیفیت واکنش و سرعت آن را نسبت به شوک‌درمانی نشان دهند.

این پژوهش، در مجله "World Journal of Biological Psychiatry" به چاپ رسید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: شوک درمانی اختلال دوقطبی افسردگی درمان بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی شوک درمانی خطر خودکشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۹۸۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آشنایی با پزشکی ترمیمی

به گزارش همشهری آنلاین، پزشکی ترمیمی از چند رویکرد اصلی برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کند که شامل این موارد می‌شوند:

یک - مهندسی بافت: این رویکرد شامل استفاده از سلول‌ها و مواد برای ایجاد بافت‌ها یا اندام‌های جدید است. از مهندسی بافت می‌توان برای ایجاد پیوند پوست، دریچه‌های قلب و حتی رگ‌های خونی استفاده کرد.

میلیون‌ها بیمار با نوعی از وسایل مهندسی بافت درمان شده‌اند، اما این رشته در مراحل ابتدایی خود است و موفقیت‌های اولیه عمدتاً در بازسازی بافت نرم بوده‌اند.

دو- سلول درمانی: این رویکرد شامل تزریق سلول‌های سالم به بدن برای ترمیم یا جایگزینی سلول‌های آسیب‌دیده است. سلول درمانی برای درمان بیماری‌های گوناگونی ازجمله سرطان، بیماری قلبی و دیابت استفاده می‌شود.

میلیون‌ها سلول بنیادی بالغ در بدن هر انسان یافت می‌شود. بدن ما از سلول‌های بنیادی به عنوان یکی از راه‌های ترمیم خود استفاده می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که اگر سلول‌های بنیادی بالغ برداشته‌شده و سپس در محل بافت بیمار یا آسیب‌دیده تزریق شوند، در شرایط مناسب بازسازی بافت امکان‌پذیر است.

این سلول‌ها را می‌توان از خون، چربی، مغز استخوان، پالپ دندان، ماهیچه‌های اسکلتی و سایر منابع جمع‌آوری کرد.

خون بند ناف منبع دیگری از سلول‌های بنیادی بالغ را فراهم می‌کند.

سه- ژن‌درمانی: این رویکرد شامل وارد کردن ژن به سلول‌ها برای درمان بیماری است. ژن‌درمانی هنوز در مراحل اولیه توسعه است، اما بالقوه می‌توان برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها ازجمله اختلالات ژنتیکی و سرطان به کار برده شود.

چهار- دستگاه‌های پزشکی و اندام‌های مصنوعی: اگر اندام شما خیلی ازکارافتاده است و نیاز به تعویض دارد، پزشکان معمولاً پیوند عضو را توصیه می‌کنند. اما یافتن اهداکنندگان عضوی که مناسب هستند دشوار باشد و اغلب زمان زیادی می‌برد. در حالی که ممکن است زمان زیادی در اختیار بیمار نباشد.

در این موارد، پزشکی ترمیمی از مهندسی و رباتیک برای ارائه فناوری‌ها و ماشین‌هایی برای حمایت از اندام‌های ازکارافتاده استفاده می‌کند. به‌عنوان‌مثال، پزشک شما می‌تواند یک دستگاه کمک بطنی (VAD) (پمپ قلب) را در بدن قرار دهد.

تاثیرات پزشکی ترمیمی بر درمان‌های آینده

پزشکی ترمیمی با استفاده از این راهبردها می‌تواند در آینده این تأثیرات را در درمان‌ها ایجاد کند:

بازسازی بافت‌ها و اندام‌ها: یکی از امیدوارکننده‌ترین کاربردهای پزشکی ترمیمی توانایی بازسازی یا مهندسی بافت‌ها و اندام‌ها برای پیوند است. این به طور بالقوه می‌تواند کمبود اندام‌های اهداکننده را برطرف کند و نیاز به داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی پس از پیوند را کاهش دهد، زیرا اندام‌های بازسازی‌شده از سلول‌های خود بیمار به دست می‌آیند

سلول درمانی: پزشکی ترمیمی از سلول‌های بنیادی و سایر سلول‌های تخصصی برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌های گوناگون استفاده می‌کند. به عنوان مثال، از سلول‌های بنیادی می‌توان برای بازسازی ماهیچه‌های آسیب‌دیده قلب پس از حمله قلبی، ترمیم آسیب‌های نخاعی یا درمان بیماری‌های خودایمنی مانند ام‌اس و دیابت نوع 1 استفاده کرد.

ژن‌درمانی: پزشکی ترمیمی همچنین می‌تواند از استفاده از شیوه‌های ژن‌درمانی برای اصلاح یا ترمیم ژن‌های معیوب مسئول اختلالات ژنتیکی استفاده کند و به‌این‌ترتیب منجر به ایجاد درمان‌های جدیدی برای بیماری‌هایی مانند فیبروز کیستیک، هموفیلی و برخی سرطان‌های ارثی شود.

پزشکی شخصی‌ شده: رویکردهای پزشکی ترمیمی را می‌توان برای بیماران منفرد طراحی کرد و از سلول‌ها و اطلاعات ژنتیکی خود آنها استفاده کرد. این کار می‌تواند منجر به ایجاد درمان‌های شخصی‌تر و مؤثرتر با عوارض جانبی کمتر شود.

بهبود زخم و ترمیم بافت: روش‌های پزشکی ترمیمی می‌توانند روند بهبود زخم و ترمیم بافت را تسریع کنند. به عنوان مثال، درمان با سلول‌های بنیادی یا داربست‌های بیومتریال (مواد زیستی) می‌تواند برای تقویت بازسازی پوست، استخوان یا غضروف پس از جراحات یا سوختگی استفاده شود.

مدل‌سازی بیماری و ساخت دارو: سلول‌های بنیادی و سایر شیوه‌های پزشکی ترمیمی را می‌توان برای ایجاد مدل‌های بافت انسانی برای مطالعه فرآیندهای بیماری و آزمایش داروهای جدید مورد استفاده قرار داد. این کار به طور بالقوه ساخت داروهای جدید را تسریع می‌کند و نیاز به آزمایش حیوانی را کاهش می‌دهد.

کد خبر 849840 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها خبر مهم مجله مفاهیم پزشکی پزشکی