وراثت و عوامل محیطی نقش موثری در بروز اختلال دوقطبی دارد

فربد فدایی در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی ایرنا اظهار داشت: به طور ساده همه اشخاص در طول دوران زندگی نوسان خلق را تجربه می‌کنند، در حقیقت نوسان‌های ساده و کوچک در خلق، بخشی از زندگی عادی و طبیعی افراد است. با این وجود نوسان خلق در برخی افراد به حدی شدید، سریع و جدی است که عملکرد روزمره آنها مختل می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

متخصص اعصاب و روان گفت: اختلال دوقطب، نمونه بسیار خوبی از نوسان خلق است. به این معنا که خلق فرد به طور متناوب بین دو حالت افسرده و سرخوشی (مانیا) در رفت و برگشت است.

وی افزود: اگر نوسان خلق برای مدت زمانی بیش از چند هفته ادامه داشته و شدت آن به گونه‌ای بود که روابط بین فردی و کار شخص را مختل کرد، کمک پزشک متخصص می‌تواند منجر به فهمیدن علت پشت پرده این نوسانات و استفاده از بهترین درمان ممکن باشد.

این روانپزشک با بیان اینکه نوسان خلق مشکلی نیست که به خودی خود حل شود و احتمالاً با گذشت زمان، به مرور وخیم‌تر خواهد شد، اظهار داشت: بهترین کار آن است که بعد از تجربه نوسان خلق، فعالیت‌هایی که در ساعات و روزهای گذشته انجام داده‌اید را مرور و برای مدتی تمام این موارد را یادداشت کنید تا بتوان عوامل مؤثر در ایجاد نوسان خلق را شناسایی کرد.

وی تصریح کرد: اما اگر با وجود رعایت این موارد فرد مبتلا موفق به کشف عامل خاصی نشد و شدت نوسانات به گونه‌ای بود که در زندگی اجتماعی و شغلی آن اختلال ایجاد کرد، حتماً باید به یک فرد روانپزشک مراجعه کرد.

**نشانه اختلالات خلقی

فدایی افزود: همان طور که از نام این گروه برمی‌آید مهم‌ترین تغییری که در خلق فرد بیمار رخ می‌دهد می‌تواند به صورت خلق افسرده و یا برعکس خلق بالا یعنی بیش از حد عادی خوشحال ظاهر شود. در بیمارانی که خلق بالایی دارند که از آن به عنوان مانیا نام برد می‌شود، گشاده‌خویی، کاهش نیاز به خواب، افزایش بیمارگونه اعتماد به نفس، افکار خود بزرگ بینانه، پرحرفی و حواس‌پرتی را می‌توان جزو علائم اصلی این اختلال رفتاری به شمار آورد.

وی گفت: افراد عادی به طور معمول طیف وسیعی از حالات خلقی را تجربه می‌کنند و مجموعه تظاهرات عاطفی این افراد نیز به همان اندازه وسیع و بزرگ است، این دسته از مبتلایان به اختلال خلقی احساس می‌کنند که می‌توانند بر حالات خلقی و عاطفی خود کما بیش مسلط باشند. در این حالت احساس تسلط فرد از بین رفته و رنج و عذابی بر او مسط می‌شود.

فدایی افزود: در بیمارانی که خلق افسرده‌ای دارند، از دست دادن انرژی و علاقه، احساس گناه، دشوار شدن تمرکز، از دست دادن اشتها و افکار مرگ یا خودکشی به نحو بارز خود را نشان می‌دهد.

وی اظهارداشت: از دیگر نشانه و علائم اختلالات خلقی می‌توان به تغییرات در سطح فعالیت، توانایی شناختی، تکلم و کارکردهای نباتی برای نمونه خواب و فعالیت جنسی اشاره کرد که این تغییرات تقریباً همیشه موجب مختل شدن کارکردهای بین فردی، اجتماعی و شغلی بیمار می‌شود.
این متخصص اعصاب و روان گفت: اگر فرد فقط به حملات افسردگی دچار شود، اصطلاحاً گفته می‌شود که به اختلال افسردگی عمده یا افسردگی یک قطبی مبتلا است. بیمار فقط یک قطب عمده از دو قطب اصلی اختلالات خلقی را تجربه می‌کند که این قطب افسردگی است.
فدایی ادامه داد: قطب دوم اختلالات خلقی یا همان مانیا در اصل نقطه مقابل افسردگی است و بیماران این دسته به نوع دیگری از بیماری‌های درگیرکننده خلق مبتلا هستند که با عنوان اختلال دوقطبی. اختلال افسردگی (یک قطبی) و اختلال دوقطبی از دیدگاه روانپزشکی، به ویژه طی ۲۰ سال اخیر، دو اختلال جداگانه به شمار می‌روند.

**اختلال دوقطبی شامل چه افرادی می‌شود؟

وی با بیان اینکه حدود نیمی از موارد افسردگی شناخته نمی‌شود و یا اگر هم شناسایی شود، به درستی مورد درمان و کنترل قرار نمی‌گیرد، اظهارداشت: در اختلال افسردگی از میان هر پنج زن یک نفر و هر ۱۰ نفر مرد یک نفر در دوره‌ای از زندگی خود مبتلا به اختلال افسردگی می‌شود که این رقم قابل توجهی است و براساس اعداد فوق می‌توان به راحتی نتیجه‌گیری کرد، اختلال افسردگی در خانم‌ها شایع‌تر از آقایان است ولی درباره اختلالات دوقطبی، وضعیت به گونه دیگری است. شیوع اختلالات دوقطبی در میان هر دو جنس یکسان است و تفاوتی ندارد.
فدایی افزود: اختلال دوقطبی عموماً در سنین پایین‌تر از اختلال افسردگی شروع می‌شود. سن شروع اختلال افسردگی به طور متوسط حدود ۴۰ سال است ولی این رقم برای اختلال دوقطبی حدود ۳۰ سالگی است.
فدایی با بیان اینکه بروز اختلالات خلقی در گروه سنی جوانان با توجه به افزایش میزان مصرف الکل و سوءمصرف سایر مواد در این گروه سنی رو به افزایش است، افزود: اختلال افسردگی بیشتر در افرادی پیدا می‌شود که هیچ ارتباط بین فردی نزدیکی ندارند و یا طلاق گرفته و متارکه کرده‌اند.

این متخصص روانپزشک گفت: اختلال دوقطبی در بین افراد مجرد یا طلاق گرفته نسبت به افراد متاهل با شیوع بیشتری دیده می‌شود و از طرفی میزان شیوع این اختلال در میان نژادها یکسان است.

فدایی افزود: فردی که بی جهت گریه می کند و یا سالها از روحیه خوبی برخوردار نیست این فرد حتماً به نوعی اختلال روانی مبتلا است و همانطور که برای یک سرماخوردگی و یا کمر درد به پزشک مراجعه می کنیم باید برای سلامت روح خود نیز به روانپزشک مراجعه کرد و سرباز زدن به یک متخصص روانپزشک از ضعف افراد است. بسیاری از افرادی که مبتلا به اختلالات خلقی هستند، سال‌های سال با رنج و عذاب زندگی می‌کنند. این در حالی است که چنین افرادی با درمان طی سه تا چهار هفته می‌توانند به حالت زندگی عادی خود برگردند.

 

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۰۶۴۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تازه‌ترین نظریه توطئه: ما دو خورشید داریم که دومی پشت اولی پنهان شده!

به گزارش خبرآنلاین، گروه فیس‌بوکی «پیروان ناشناس نیبیرو» به‌تازگی نسخه دیگری از تئوری توطئه مبتنی بر «دو خورشید در منظومه شمسی» منتشر کرده‌اند. شواهد نظریه‌پردازان این تئوری، هاله‌ای از نور است که گاهی در اطراف خورشید دیده می‌شود؛ حال آن‌که این نور درواقع پدیده‌ای جوی است و ده‌ها سال است که منجمان آن را با عنوان «هاله خورشیدی» می‌شناسند.هاله، حلقه‌ای از نور است که با شکست یا بازتاب آفتاب و مهتاب (نور خورشید یا ماه) در برخورد با بلورهای یخ پراکنده در لایه‌های فوقانی جو (معمولاً پرده نازک ابرهای سیروس) شکل می‌گیرد. هاله معمولاً به شکل حلقه‌ای سفید و روشن دیده می‌شود (اثر بازتاب) و بعضی وقت‌ها طیف رنگین‌کمانی نیز در آن پدیدار می‌شود (شکست).

سابقه تاریخی

ادعای وجود ۲ خورشید، مسبوق به سابقه است. سال ۲۰۱۶ (۱۳۹۵) و در حین پخش زنده گذر سیاره عطارد از مقابل خورشید، اخترشناسی به نام «پل کاکس» در حال توضیح ماجرا بود که جسمی کروی روی نمایشگر ظاهر شد. این جسم احتمالاً خطای نوری بود و کاکس به شوخی گفت: «ممکن است بپرسید که این جرم گرد بزرگ در سمت راست خورشید چیست؟ خب، این خورشید دوم ماست! نمی‌دانم که آیا از وجود خورشید دوم اطلاع داشتید یا نه؛ اما این خورشید دوم واقعا وجود دارد و معمولاً از دید ما زمینی‌ها پنهان است. ناسا و دیگر سازمان‌های فضایی معمولاً این چیزها را از ما پنهان می‌کنند».

نظریه‌پردازان توطئه، این شوخی کاکس را به عنوان اثباتی بر وجود خورشید دوم، علم عثمان کرده‌اند.

چرا خورشید دوم وجود ندارد؟

صدالبته که تئوری توطئه وجود ۲ خورشید در منظومه شمسی، نشانی از حقیقت ندارد و دلایل علمی متقنی بر عدم وجود آن در دست داریم.

اخترشناسان از قرن نوزدهم توانسته‌اند با تحلیل اختلالات جزئی در مدار حرکت سیارات، وجود اجرام دیگر را پیش‌بینی کنند. نخستین آن‌ها سیاره نپتون بود که موقعیت آن با رصد اختلالات حرکت سیاره اورانوس به‌دقت مشخص شد و طی چند ساعت رصد، کشف شد. بررسی اختلالات مداری سیاره عطارد به شکل‌گیری نظریه نسبیت عام انجامید و بررسی اختلالات اجرام فرانپتونی و کمربند کایپر، احتمال وجود سیاره نهم را افزایش داده است.

این درحالی است که اگر ستاره دیگری در منظومه شمسی بود، اختلالات به‌مراتب شدیدتری در مدار حرکت سیارات ایجاد می‌کرد، مدار زمین و دیگر اجرام دیگر ثابت نمی‌ماند (این موضوع به مسئله ۳جسم معروف است و شما می‌توانید در سریال مسئله ۳ جسم، جزئیات بیشتری از این مسئله را به زبان ساده ببینید).

از سوی دیگر، زمین و خورشید در وضعیت قفل‌شدگی گرانشی با یکدیگر قرار ندارند. قفل‌شدگی گرانشی، پدیده‌ای است که در ماه، قمر زمین هم می‌بینیم و بر اساس آن، دوره گردش وضعی و انتقالی ماه به دور زمین برابر است، به همین دلیل است که ما از روی زمین فقط یک نیمه ماه را می‌توانیم ببینیم و از سطح ماه، زمین جایگاه ثابتی در آسمان دارد. اگر خورشید دوم بخواهد طوری حرکت کند که از نگاه ما زمینی‌ها همواره پشت خورشید باقی بماند، فضاپیماهایی که به دور خورشید، عطارد، ناهید، مریخ، مشتری و زحل چرخیده‌اند می‌بایست نشانی از آن می‌دیدند و این درحالی است که هیچ فضاپیمایی، حتی آن‌هایی که پشت خورشید را رصد کرده‌اند (!)، نشانی از ستاره دیگر ندیده‌اند.

درست است که حدود نیمی از ستارگان آسمان، ستارگان دوتایی یا چندتایی هستند، اما خورشید ما جزو دسته ستارگان منفرد است و با توجه به وضعیت حرکت ستارگان همسایه، تا آینده قابل‌پیش‌بینی بعید است که ستاره دیگری به خانواده منظومه شمسی افزوده شود.

۵۴۵۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904183 ذوالفقار دانشی